Soms kun je een groot effect creëren door extreme tempi te kiezen. Door bijvoorbeeld een heel hoog tempo te nemen, kun je noten die in principe niet heel bijzonder zijn toch iets speciaals meegeven. En hetzelfde geldt voor een bijna absurd lage snelheid. Het kan de noten iets extra’s geven, mits het stuk de lage snelheid kan verdragen.
Er is een concept in de cinematografie getiteld ‘the suspension of disbelief.’ (Het oprekken of uitstellen van het ongeloof.) Het beschrijft hoe filmmakers het ongeloof van kijkers kunnen oprekken, en hoe ze de bereidheid van toeschouwer om nog mee te gaan in het verhaal op de proef stellen. En de regel lijkt te zijn dat de filmmaker – en dit geldt in hoge mate voor animatoren die àlles werkelijk kunnen laten worden – het ongeloof zover op de proef moeten stellen dat bijna de grens bereikt wordt waar de kijker afhaakt. (Maar net niet helemaal). Hij moet net voor de grens blijven waar de kijker zegt: ‘Dit geloof ik niet meer, ik zap weg.’
Een vergelijkbaar verschijnsel bestaat in de muziek. Het is zoiets als het ‘oprekken van de verveling’. Soms dient de componist het geduld van de luisteraar te tarten, tot net vóór het punt waar deze afhaakt omdat ie zich verveelt. Dit wordt mooi weergegeven in de woorden van de componist die ooit zei: ‘Componeren is de kunst van het uitstellen van het einde.’ Een één van de manieren om het einde uit te stellen is door een laag tempo te kiezen.
Een andere goede reden voor een trage puls kan zijn dat het elke individuele noot meer gewicht geeft. Als de noten snel voorbijkomen dan heb je weinig tijd om iedere noot tot je te nemen. En als de snelheid laag is krijgt elke losse noot een groter emotioneel gewicht.
Ten slotte: er was ook es een componist die beweerde dat de muziek niet in de noten zit, maar in de ruimte tussen de noten. Welnu de ruimte tussen de noten wordt bij een traag gangetje ook groter, dus tel uit je winst.
Deze week speel ik dus een traag stuk voor je. Het gaat over een vlieger die boven een maanverlicht duin hangt. Zie mijn vlog van deze week voor de uitleg, en hoe het stuk zelf klinkt, plus de herinnering waar het op gebaseerd is. Je vindt ‘m hier:
*** ‘THE MOON’S TUNES’ lS VEKRlJGBAAR OP mikebodde.nl: https://mikebodde.nl/product/the-moons-tunes/ ***