Allerlei componisten hebben geprobeerd aan de piano bijzondere geluiden te ontlokken door voorwerpen op de snaren te leggen of aan de snaren vast te maken. Een hele bekende op dat terrein is John Cage die stukken schreef voor de zogeheten ‘prepared piano.’ Bierdopjes, wasknijpers, stukjes krantenpapier; het is te veel om op te noemen wat hij aan de snaren bevestigde. Maar eerlijk gezegd heb ik zelden het idee gehad dat hier een effect werd gecreëerd dat werkelijk iets toevoegde aan de zeggingskracht van de muziek. Het is op zijn best een geinig geluidje waarvan je denkt: als je het opneemt met bijvoorbeeld een sampler en het grondig bewerkt dan kan het nog wel wat worden; maar je kunt beter gewoon een synthesizer gebruiken. En met de steeds vooruitschrijdende techniek zijn prepared piano’s eigenlijk gewoon armoedige synthesizers.
Maar er je kunt ook effecten maken met een piano zonder dat je er iets aan toevoegt. Je hebt in principe geen wasknijpers nodig om met de piano iets bijzonders te maken; je kunt gewoon de piano gebruiken zoals ie is. Zo kun je door het afstoppen van een snaar een griezelige klank genereren die echt een hele sterkte emotionele lading heeft. Het zet m.a.w. direkt een bepaalde sfeer neer. Deze techniek leerde ik van jazzpianist Mike del Ferro.
En met de zogeheten ‘onderarmtechniek’ kun je, gebruikmakend van de boventonen van het middenregister een natuurlijke galm maken die heel goed werkt in sferische, landschappelijke stukken. Zo zijn er nog meer technieken die ik in volgende blogs zeker zal ontvouwen, maar aan voornoemde twee trucs hebben we denk ik voorlopig even genoeg.
Kijk voor de gedetailleerde uitleg van deze drie technieken naar mijn blog:
THE MOON”S TUNES’ zijn te vinden alhier: https://mikebodde.nl/product/the-moons-tunes/